BARBARA IS CONFLICTBEMIDDELAAR
Werken van thuis – dat kan als je bemiddelaar bent. Wanneer de grote voordeur van Barbara Brandhof (36) uit Diest openzwaait, word ik warm onthaald en krijg ik, na lekkere koffie en een gezellige babbel, ook de privépraktijk waar ze haar cliënten ontvangt te zien. Dat je je bij Barbara meteen op je gemak voelt, lijkt me alleen maar een pluspunt voor een conflictbemiddelaar. Tijd om mijn vragen boven te halen!
Wat doe jij, en hoe lang al?
Sinds 2015 werk ik als erkend conflictbemiddelaar. Eerst heb ik mijn praktijk in bijberoep opgestart, maar sinds dit jaar combineer ik het voltijds met een functie als hoofddocent bemiddeling aan de People Interaction Academy. Daarvoor was ik ook al wel met bemiddeling bezig, al dan niet op hetzelfde niveau.
Wat doet een conflictbemiddelaar precies?
Zelf ben ik gespecialiseerd in familiale conflictbemiddeling, waardoor ik vooral met (voormalige) koppels en grootouders werk. Een bemiddelaar biedt mensen die met een conflict zitten de mogelijkheid om in alle rust met elkaar te spreken, om zo samen tot concrete afspraken te komen. Als je erkend conflictbemiddelaar bent, dan kunnen die afspraken vervolgens bij de rechtbank worden neergelegd en gelden ze als officieel. Wie samenwerkt met een bemiddelaar kan dus als het ware zijn eigen vonnis schrijven.
Verder adviseer je cliënten ook over allerlei praktische en juridische zaken en procedures, bv. hoeveel de onderhoudsbijdrage of het fiscale voordeel van iedere partij kan bedragen, wat het kind precies nodig heeft en op welke manier, etc. Dat betekent constant bijstuderen en bijscholingen volgen.
Let wel: het werk van een bemiddelaar is niet te vergelijken met dat van een advocaat. Een advocaat trekt partij voor 1 persoon, terwijl een bemiddelaar partij trekt voor beide partijen en zorgt dat ze samen vechten voor 1 resultaat – da’s een totaal andere insteek.
Hoe ziet jouw dag er meestal uit?
Ik ontvang mijn cliënten zowel overdag als ’s avonds. Een van de 2 partijen heeft voordien contact met mij opgenomen (hetzij rechtstreeks, hetzij op verzoek van de familierechter) en de situatie kort geschetst, maar in principe weet ik bij een eerste gesprek niet echt wie er voor mij zit. Dat is bewust – liefst krijg ik alle informatie pas wanneer beide partijen voor mij zitten zodat we allemaal op hetzelfde niveau van start kunnen gaan.
Het eerste gesprek begint dus met een korte samenvatting van de situatie waarin ze zich bevinden, bv. de partners zijn al een tijdje uit elkaar maar toch zorgt de regeling met de kinderen voor problemen, of sinds er een nieuwe partner in het spel is verloopt het contact moeilijk, of een kind wil niet meer naar een van de ouders, of grootouders mogen hun kleinkinderen niet meer zien…
Vervolgens vraag ik hen wat ze precies willen bereiken, en leg ik uit wat bemiddeling inhoudt en wat het mogelijks voor hen kan betekenen.
Daarna is het aan de cliënten om te bepalen welke richting het gesprek uitgaat, en is het voornamelijk mijn job om, via allerlei verbindende communicatietechnieken, beide partijen uiteindelijk op dezelfde golflengte te krijgen om zo, samen, afspraken te kunnen maken.
Soms zijn daar slechts een paar sessies voor nodig, soms komen ze gedurende een langere periode langs – dat wisselt sterk. Omdat zoiets toch veel energie, emoties en concentratievermogen van iedereen vergt, duurt een sessie meestal een uur, al kan het soms wel uitlopen tot 1,5 of zelfs 2 uur. Daarom doe ik ook niet meer dan 2 à 3 gesprekken op één dag.
Na afloop schrijf ik de gesprekken altijd uit en stuur ik een samenvatting met eventueel gemaakte afspraken naar de cliënten. En, zoals ik eerder al vertelde, wanneer we onze definitieve afspraken hebben bekomen, zorg ik dat deze worden neergelegd bij de rechtbank.
Wat vind je het leukste aan deze job?
Het resultaat zien. Weten dat je bijdraagt aan iets positiefs dat van wezenlijk belang is voor een heel gezin.
Wat moet je goed kunnen als je bemiddelaar wil worden?
Gezien je beide partijen vertegenwoordigt, moet je te allen tijde neutraal blijven en mag je je cliënten nooit veroordelen. Dat is niet altijd even makkelijk, maar je móét je eigen normen, waarden en ervaringen volledig aan de kant kunnen zetten.
Goed kunnen luisteren en empathisch zijn ook, neem ik aan?
(Denkt na.) Toch wel… anders mis je veel denk ik. Maar anderzijds, als je té empathisch bent, word je denk ik teveel betrokken en verlies je die neutraliteit… Nee, maar een zekere empathie is toch wel nodig, ja.
Wat vind je dan weer minder leuk?
Dat je die zware verhalen ook zelf moet verwerken en een plaats moet kunnen geven. Sommige zaken kunnen je echt raken, die kun je niet zomaar “vergeten”. Daarom voorzie ik elke dag ook bewust een moment van ontspanning.
Daarnaast is er het feit dat je altijd alleen werkt. Om zelf sterker in je schoenen te staan, heb je toch een netwerk van o.a. collega bemiddelaars en notarissen nodig waarmee je zaken even kunt bespreken en aftoetsen. Dat netwerk moet je zelf creëren.
Welk advies zou je geven aan iemand die overweegt om als bemiddelaar aan de slag te gaan?
Je maakt het als bemiddelaar makkelijker voor jezelf als je ervoor zorgt dat je je eigen leven heel goed kunt afbakenen en weghouden uit een bemiddelingsgesprek… Iedereen heeft issues he, maar zorg dat je zelf niet met te veel emotionele ballast zit opgescheept, want de issues van je cliënten komen er sowieso bovenop.
Hoe ben jij bemiddelaar geworden?
Ik heb sociaal werk en sociologie gestudeerd, en heb er daarna o.a. een postgraduaat diversiteitsmanagement en conflictbemiddeling bij gedaan. Om erkend conflictbemiddelaar te worden moet je minstens 5 jaar ervaring hebben in het begeleiden van mensen in conflictsituaties (die heb ik zelf o.a. als griffier en HR-consultant opgedaan), en moet je je ook permanent blijven bijscholen.
21/05/2018
Misschien iets voor jou?
Klik hier en kom meer te weten over de opleidingsmogelijkheden om zelf bemiddelaar te worden.
Een postgraduaat in bemiddeling kun je o.a. hier bekomen:
