BERT IS DANSER / CHOREOGRAAF
Een interview met Bert Kennes (30) uit Hasselt stond al laaang op mijn lijstje. Het was niet simpel om een datum te prikken, want deze Limburger heeft een agenda om u tegen te zeggen. Niet gek als zelfstandig choreograaf, zo blijkt. Maar dan, op een bloedhete dag in april, is het eindelijk zover. Als ik dansschool Jazzmijn in Machelen binnenstap, tref ik Bert aan het werk in een van de studio’s, omgeven door grote spiegels en een groepje geconcentreerde meisjes. Zodra de briefing erop zit, springt iedereen recht, knalt de muziek uit de speakers en ben ik al snel onder de indruk. Jaa… deze jongen kan dánsen! (Deze meisjes ook, trouwens.) Benieuwd naar het leven van een choreograaf? Ik ook!
Wat doe jij, en hoe lang al?
Ik werk als zelfstandig choreograaf voor verschillende dansscholen, waar ik voornamelijk wedstrijd- en showteams coach. Naast de vaste lessen die ik wekelijks geef, organiseer ik ook nog workshops, wedstrijden en andere dansgerelateerde projecten. Ik ben er nu een jaar of 8 mee bezig, waarvan de laatste 5 echt voltijds als choreograaf.
Hoe ziet een typische dag er voor jou uit?
Ik sta tussen 8 en 9u op. Tijdens de week beginnen mijn lessen meestal pas ’s avonds, dus de uren daarvoor gaan naar voorbereiding. Eerst warm ik thuis een beetje op, daarna doe ik dingen zoals papierwerk, boekhouding, mails beantwoorden, aan andere projecten werken (formaties voorbereiden, dansers contacteren, etc.) …
De scholen waar ik lesgeef liggen voornamelijk in Antwerpen en Brussel, dus ik vertrek kort na de middag zodat ik op tijd daar ben. Voor de les begint train ik zelf vaak nog wat (zorgen dat je ook zelf beter blijft worden hoort er ook bij) of werk ik bepaalde choreografieën af. Dan beginnen de lessen.
Gemiddeld geef ik zo’n 5 uur les per dag, al is dat op zaterdag eerder 8 uur. Rond 22-23 uur ben ik klaar en vertrek ik weer naar huis. Meteen gaan slapen kan ik niet, vaak is dit wanneer ik op zoek ga naar nieuwe muziek voor mijn lessen of nieuwe dansen uitwerk. Best lange dagen dus ja, maar dat stoort mij niet.
Hoe pak jij dat aan, een nieuwe dans bedenken?
Goh…dat wisselt. Soms als ik een stuk (muziek) hoor, dan zie ik direct 2 of 4 x 8 tellen in mijn hoofd, maar soms ook helemaal niet. Dan kan het helpen als ik ga staan en een paar bewegingen uitprobeer, kijken wat er bij me opkomt. Of soms zie ik bijna een hele choreografie al voor me als ik gewoon ergens naar muziek zit te luisteren.
Wat vind je het leukste aan deze job?
Het creatieve aspect, dus het bedenken van de dansen, maar ook echt het lesgeven zelf. Het was voor mij al heel snel duidelijk dat ik me wilde toeleggen op het lesgeven, ik heb bv. nooit gedroomd van een carrière als (achtergrond)danser.
Voor dansscholen werken vind ik over het algemeen ook veel leuker dan de meeste commerciële opdrachten. Daar sta je bv. achter een artiest op het podium en is de dans “opvulling”, dan krijg je te horen dat je niet te gek of te creatief moet doen. In dansscholen staat de dans juist centraal en mag ik doen wat ik wil, dat boeit mij veel meer.
Wat moet je, behalve dansen, goed kunnen als je choreograaf wil worden?
Je moet eigenheid hebben, een eigen stijl die mensen kunnen herkennen. Er zijn ook veel mensen die eerder gaan kijken naar wat er werkt en dan inspelen op die trends, maar als je jobs wilt die écht de moeite zijn moet je toch echt je eigen stijl hebben.
Daarnaast moet je als zelfstandig choreograaf ook echt professioneel zijn: gestructureerd, gedisciplineerd, betrouwbaar en stipt – al denk ik dat dat voor iedere job wel zo is.
En steeds blijven trainen en werken aan jezelf, da’s heel belangrijk als je op een bepaald niveau wil (blijven) werken.
Wat vind je dan weer minder leuk?
Ik denk dat veel jobs in de creatieve sector toch nog steeds onderbetaald zijn. In mijn richting (dansscholen) is dat minder een probleem, maar als je ergens op het podium staat krijg je toch wel regelmatig te horen “het is niet betaald, maar het is wel goeie reclame voor jou”. Ik zeg niet dat je (zeker aan het begin van je carrière) nooit zulke investeringen moet maken, maar ik vind het jammer dat de gedachte dat dit maar een hobby ofzo is toch nog steeds leeft. Nee – dit is mijn wérk. Als ik naar de bakker ga, zeg ik toch ook niet “als ik tegen al mijn vrienden en familie zeg hoe lekker dit brood is, krijg ik het dan gratis”?
Bedoel je dan dat het moeilijk rondkomen is?
Nee dat zeker niet. Begrijp me niet verkeerd, er is genoeg werk, zeker als je doet wat ik doe, en er zijn gelukkig genoeg organisaties die wél bereid zijn om te betalen voor je werk. En als jij bereid bent om hard te werken, dan kun je als choreograaf echt wel fatsoenlijk je boterham verdienen. Ik heb wat dat betreft zeker niks te klagen.
Welk advies zou je geven aan iemand die overweegt om als choreograaf aan de slag te gaan?
Het klinkt misschien atypisch, maar haal eerst je diploma. Dansen blijft een sport… stel dat er iets moest gebeuren, dan heb je in ieder geval een diploma om op terug te vallen. Volg ook zoveel mogelijk (dans)les, en laat je niet teveel afleiden. Daarmee bedoel ik: ga gerust eens weg met je vrienden, maar niet te véél – blijf liever thuis om aan je toekomst te werken. Ik spreek uit ervaring (lacht).
Hoe ben jij choreograaf geworden?
Ik ben rond mijn 17e beginnen dansen, maar na het middelbaar heb ik eerst regentaat Engels en geschiedenis gestudeerd. Daarna heb ik een paar jaar interims (als leerkracht) gecombineerd met af en toe dansles geven, die opdrachten vond ik via-via. Op een gegeven moment ben ik ook zelf zoveel mogelijk dansscholen beginnen contacteren, en zo heb ik het langzaam opgebouwd. Vijf jaar geleden kon ik dan de stap zetten om volledig als zelfstandige aan de slag te gaan.
20/04/2018
Hieronder nog even een filmpje van zijn YouTube kanaal:
En hier vind je de website van Bert.
