Stefanie is politieagent

STEFANIE IS POLITIEAGENT

De shift van Stefanie Segers (33) zit er net op als ik op het politiecommissariaat aankom, waar ik meteen een uitgebreide rondleiding krijg. Ik mag o.a. binnenkijken in de verschillende verhoorlokalen (spiegelraam: check), het lokaal waar slachtoffers worden opgevangen en zelfs de twee kleine cellen waar mensen indien nodig tijdelijk worden opgesloten, al staan deze momenteel gewoon leeg. In de keuken stoot ik op een aantal sympathieke collega’s, die net aan hun boterhammen beginnen. De rust is echter van korte duur; daar hoor ik de volgende oproep al binnenkomen. Werken in een interventieploeg – daar wil ik wel wat meer over weten!

Wat doe jij, en hoe lang al?

Ik werk al 6 jaar als politieagent, meer bepaald als politie-inspecteur bij de interventiedienst. Dat betekent dat ik deel uitmaak van de groep agenten die de 101-oproepen van de burger beantwoordt en ter plaatse gaat met de combi om bijstand te verlenen, problemen op te lossen of om te bemiddelen.

Oké. Hoe ziet een werkdag er voor jou ongeveer uit?

Als lid van de interventiedienst werk je altijd in shiften. In het korps waar ik werk, bestaat ons rooster uit een wisselende mix van de vroege (06u-14u), de late (14u-22u), de nacht (22u-06u), de piekploeg (08u-18u) en de weekendshift (18u-04u). Toch zijn er ook wel eens dagen waar ik gewoon dagdienst doe en voornamelijk openstaande dossiers afwerk, dan werk je 7,5 uur per dag en mag je tussen 7u30 en 9u beginnen.

Dat lijkt me best zwaar, van die wisselende shiften.

Dat is het ook, je bioritme is nooit hetzelfde. Telkens op andere momenten opstaan, eten en slapen, dat is moeilijk, maar zelf vind ik die afwisseling fijn. Zo ben ik regelmatig overdag thuis, en kan ik bv. ook gewoon zonder afspraak naar de bank, de post, etc. Het is heel apart…je moet ervoor gemaakt zijn.

Bepaalt je shift ook welk soort werkdag je voor de boeg hebt?

Tot op zekere hoogte wel, ja. Inbraken in bedrijven worden altijd ’s morgens vastgesteld bv., dus tijdens een vroege shift heb je hier meer kans op. ’s Nachts zijn er dan weer vaker vechtpartijen op café.

Het eerste wat ik doe als ik op het commissariaat aankom is zorgen dat de combi klaarstaat, dat we alles mee hebben en dat mijn collega en ik zijn ingelogd. De combi is een belangrijk deel van ons werk; daarmee rijden we naar de oproepen, zetten we achtervolgingen in, plaatsen we lichtsignalen bij een ongeval, gaan we op patrouille als we geen schrijfwerk hebben en ook worden er mensen in de combi verhoord.

Onze dag wordt bepaald door het soort oproepen dat we krijgen. Die zijn héél uiteenlopend, gaande van verkeersongevallen, inbraken en gezinsproblemen tot burenruzies, zelfmoord(pogingen) en zelfs ontsnapte schapen terug in de wei zetten. Verder gebeurt het ook regelmatig dat we mensen moeten oppakken en een bepaalde tijd bij ons in de cel houden. En mensen op het commissariaat verhoren, dat hoort ook bij onze job.

Wat het schrijfwerk betreft: je moet voor iedere interventie sowieso een korte interventiefiche opmaken, dat is snel gebeurd. Maar voor strafrechtelijke feiten moet er een proces-verbaal worden opgesteld, en gezien daar elk detail stap voor stap in moet worden gezet, kan dat best wel wat werk inhouden.

Wat vind je het leukste aan je job?

Het mensencontact. We bevinden ons dan misschien wel vaak in conflictsituaties, maar het is altijd de bedoeling om een oplossing te helpen zoeken voor het probleem. Het allerleukste is als je mensen écht kunt helpen. Dat kan niet elke dag, maar daar doe je het wel voor.

Ook hou ik van de variatie van deze job; wij komen in contact met mensen van allerlei verschillende leeftijden en achtergronden – maar ook elke oproep is weer verschillend. Dat vind ik heel fijn.

Wat moet je goed kunnen als je politieagent – en specifiek – lid van de interventieploeg wil worden?

Je moet communicatief sterk zijn; als je het niet kunt uitleggen dan praten de burgers je gewoon onder tafel. Flexibel zijn, omdat dit geen 9-5 job is. Je moet ook integer en loyaal zijn, zowel t.o.v. je collega’s als je ambt. Zo mag je niet te veel details prijsgeven als je over je werk vertelt, en ook heb je als politieagent te allen tijde een voorbeeldfunctie – dus geen boetes uitschrijven voor dronkenschap en dan zelf alle remmen los tijdens het weekend. Geduld hebben, maar ook empathisch en sociaal zijn… Heel veel dingen eigenlijk.

Zijn er ook minder leuke aspecten?

Ik vind het soms jammer dat veel mensen niet weten wat wij juist doen, en daardoor heel veel vooroordelen hebben over het werk van de politie. Als wij bv. alcoholcontroles uitvoeren, krijgen wij vaak als verwijt te horen: ‘Hebben jullie dan echt niks beters te doen?’ Maar voor alcoholcontroles (die trouwens dienen om de veiligheid op straat te garanderen) wordt juist een extra ploeg ingezet – de gewone interventieploegen zijn dus ook nog gewoon van dienst. Wij staan daar echt niet om geld uit mensen hun zakken te jassen.

Altijd maar weer conflictsituaties, heb je het daar dan nooit moeilijk mee?

Niet echt nee. De meesten onder ons hebben een echte olifantenhuid… Laat mensen maar roepen en tieren, uiteindelijk hebben wij toch het laatste woord.

Welk advies zou je geven aan iemand die overweegt om politieagent te worden?

Bereid je goed voor op de politieproeven. Op jobpol.be vind je sowieso al een hele hoop informatie, maar je kunt bv. ook altijd contact opnemen met de rekruteringsmedewerker binnen het politiekorps van jouw zone voor tips. De proeven zijn op zich niet aartsmoeilijk, maar als je je níét goed voorbereidt is het bijna onmogelijk om te slagen.

Weet ook dat je ongelooflijk veel verschillende carrièremogelijkheden hebt binnen de politie. Inspecteur bij de interventiedienst is daar slechts één van, maar zo heb je ook rechercheur, wijkagent, slachtofferbejegenaar, piloot, politie te paard… De opties zijn eindeloos.

Hoe ben jij politieagent geworden?

Eigenlijk wilde ik al meteen na het middelbaar bij de politie, maar mijn ouders wilden liever dat ik eerst een diploma behaalde. Ik ben daarom eerst communicatie gaan studeren, en heb toen in mijn laatste jaar voor een stage als pr-assistent bij de federale politie gekozen. Toen ik daar na afloop ook effectief aan de slag mocht, kwam ik elke dag in contact met politieagenten en kriebelde het bij mij ook nog steeds. Ik heb me toen ingeschreven voor de proeven, was van de eerste keer geslaagd en ben meteen begonnen met mijn opleiding. En nog geen seconde spijt gehad.

10/05/2018

Om veiligheidsredenen wordt de identiteit van Stefanie beschermd en werd er eveneens een schuilnaam gebruikt.